Het ontzilting van zeewater is al honderden jaren een droom die door mensen wordt nagestreefd, en er zijn verhalen en legendes geweest om zout uit zeewater in de oudheid te verwijderen. De grootschalige toepassing van de ontziltingstechnologie van zeewater begon in de regio Midden-Oosten, maar is niet beperkt tot die regio. Vanwege meer dan 70% van de wereldbevolking die binnen 120 kilometer van de oceaan woont, is de ontziltingstechnologie van zeewater snel toegepast in veel landen en regio's buiten het Midden -Oosten in de afgelopen 20 jaar.

Maar het was pas in de 16e eeuw dat mensen inspanningen begonnen te leveren om zoet water uit zeewater te halen. Op dat moment gebruikten Europese ontdekkingsreizigers de open haard op het schip om zeewater te koken om zoet water te produceren tijdens hun lange reizen. Verwarming van zeewater om waterdamp, koeling en condensatie te produceren om zuiver water te verkrijgen is een dagelijkse ervaring en het begin van de ontziltingstechnologie van zeewater.

Moderne ontzilting van zeewater ontwikkelde zich pas na de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog, vanwege de krachtige ontwikkeling van olie door internationaal kapitaal in het Midden -Oosten, ontwikkelde de economie van de regio zich snel en nam de bevolking snel toe. De vraag naar zoetwaterbronnen in deze oorspronkelijk droge regio bleef elke dag toenemen. De unieke geografische locatie en klimaatomstandigheden van het Midden-Oosten, in combinatie met zijn overvloedige energiebronnen, hebben zeewater ontzilting tot een praktische keuze gemaakt om het probleem van zoetwaterbronstekort in de regio op te lossen en hebben eisen gesteld voor grootschalige ontziltingsapparatuur voor zeewater.

Sinds de jaren 1950 heeft de ontziltingstechnologie van zeewater de ontwikkeling versneld met de intensivering van de crisis met waterbronnen. Onder meer dan 20 ontziltingstechnologieën die zijn ontwikkeld, hebben destillatie, elektrodialyse en omgekeerde osmose allemaal het niveau van industriële schaalproductie bereikt en worden over de hele wereld veel gebruikt.

In het begin van de jaren zestig ontstond multi-fase flashverdamping desalineringstechnologie van zeewater en de moderne desalinisatie-industrie van de zeewater kwam een ​​snel ontwikkelend tijdperk binnen.

Er zijn meer dan 20 wereldwijde zeewaterontziltingstechnologieën, waaronder omgekeerde osmose, lage multi-efficiëntie, flashverdamping met meerdere stage, elektrodialyse, onder druk staande stoomdestillatie, dauwpuntverdamping, hydropower cogeneratie, hotfilm cogeneratie, en het gebruik van kernergie, windenergie, tidaal energie zeewater-zeeweertechnologie, net zo goed als meervoudige voorbehandeling en post-treatment-processen zoals meervoudige pre-behandeling en post-transactieprocessen als een meervoudige voorbehandeling en post-transactieprocessen als een goed Microfiltratie, ultrafiltratie en nanofiltratie.

Vanuit een breed classificatieperspectief kan het voornamelijk worden verdeeld in twee categorieën: destillatie (thermische methode) en membraanmethode. Onder hen zijn lage multi-effect destillatie, multi-fasen flitsverdamping en omgekeerde osmosemembraanmethode de reguliere technologieën wereldwijd. Over het algemeen heeft een lage multi -efficiëntie de voordelen van energiebesparing, lage vereisten voor voorbehandeling met zeewater en hoge kwaliteit van ontzilt water; De omgekeerde osmosemembraanmethode heeft de voordelen van lage investeringen en een laag energieverbruik, maar vereist hoge vereisten voor voorbehandeling met zeewater; De multi-fasen flashverdampingsmethode heeft voordelen zoals volwassen technologie, betrouwbare werking en grote apparaatuitgang, maar heeft een hoog energieverbruik. Algemeen wordt aangenomen dat lage efficiëntie -destillatie en omgekeerde osmosemembraanmethoden de toekomstige richtingen zijn.