Elektrochlorering van zeewater is een proces waarbij elektrische stroom wordt gebruikt om zeewater om te zetten in een krachtig ontsmettingsmiddel dat natriumhypochloriet wordt genoemd. Dit ontsmettingsmiddel wordt vaak gebruikt in maritieme toepassingen om zeewater te behandelen voordat het de ballasttanks, koelsystemen en andere apparatuur van een schip binnendringt. Tijdens elektrochlorering wordt zeewater door een elektrolytische cel gepompt die elektroden bevat die zijn gemaakt van titanium of andere niet-corrosieve materialen. Wanneer er een gelijkstroom op deze elektroden wordt toegepast, veroorzaakt dit een reactie waarbij zout en zeewater worden omgezet in natriumhypochloriet en andere bijproducten. Natriumhypochloriet is een sterk oxidatiemiddel dat effectief is in het doden van bacteriën, virussen en andere organismen die de ballast- of koelsystemen van een schip kunnen verontreinigen. Het wordt ook gebruikt om zeewater te zuiveren voordat het weer in de oceaan wordt geloosd. Elektrochlorering van zeewater is efficiënter en vereist minder onderhoud dan traditionele chemische behandelingen. Het produceert ook geen schadelijke bijproducten, waardoor het niet nodig is om gevaarlijke chemicaliën aan boord te vervoeren en op te slaan.

Over het geheel genomen is de elektrochlorering van zeewater een belangrijk instrument om mariene systemen schoon en veilig te houden en het milieu te beschermen tegen schadelijke verontreinigende stoffen.